„Prirodne stvari se moraju očima videti i prstima opipati“
nidsbe josif pančić
Društvo okuplja studente biologije, ekologije, dvopredmetnih nastava i sve ostale koji žele da se bave naučno-istraživačkim radom, zaštitom i unapređenjem životne sredine ili edukacijom u okviru tih oblasti, te im pruža i priliku za profesionalni razvoj kroz realizaciju multidisciplinarnih projekata, naučno-istraživački rad, aktivizam i edukaciju u okviru biologije, ekologije i zaštite životne sredine. Važna odlika Društva je saradnja sa stručnjacima zaposlenim na Departmanu za biologiju i ekologiju koja zainteresovanim studentima omogućava upoznavanje sa principima naučno- istraživačkog rada, učestvovanje u izradi naučnih radova i njihovom predstavljanju, kao i saradnja sa srodnim udruženjima iz zemlje i regiona, značajna za umrežavanje mladih stručnjaka i međusobnu razmenu iskustava. Kroz realizaciju redovnih aktivnosti Društva – naučnopopularna predavanja, edukativne šetnje, motivacioni vikendi, istraživački kampovi, organizacija studentskih seminara i naučnih skupova – ali i učešćem u različitim manifestacijama i događajima, studentima je omogućeno dodatno angažovanje tokom studija, ispunjavanje svojih interesovanja i ostvarivanje sopstvenih ideja.
„Ono što ne možeš studentima pred oči izneti, nemoj im ni govoriti o tome“
josif pančić
Srpski lekar, botaničar i prvi predsednik Srpske kraljevske akademije.
Josif Pančić je bio sprski lekar, botaničar i prvi predsednik Srpske kraljevske akademije. Rođen je 17. aprila 1814. godine u mestu Ugrina u Hrvatskoj, u katoličkoj porodici kao četvrto dete. Školovao se u Zagrebu, gde je završio visoku školu Regia Academica Scientiarum. Visoko obrazovanje stekao je u Pešti na Medicinskom fakultetu. Iako po struci lekar, još na studijama je zavoleo botaniku i rešio da se doživotno njome bavi. Njegova završna teza na Medicinskom fakultetu je nosila naziv „Taxologia botanica“. Po povratku u Srbiju, neko vreme je radio kao lekar i vaspitač dece. Za to vreme je upoznao floru Banata, obišao Deliblatsku peščaru i peo se na Karpate, prikupljajući primerke biljnih vrsta. Pre Pančića je u Srbiji bilo poznato samo 200 biljnih vrsta. Kasnije ih on, u svojim najznačajnijim delima ,,Flora Kneževine Srbije“ i ,, Dodatak flori Kneževine Srbije“ , navodi čak 2422. Sa svojim učenikom Savom Petrovićem i italijanskim botaničarem Robertom Vizijanijem,
pronalazi i opisuje čak 54 vrste biljaka koje do tada nisu bile poznate u nauci. Njegovo najveće otkriće je upravo Pančićeva omorika (Picea omorika), relikt i endemit planine Tare i kanjona u slivu reke Drine. Njegova ljubav prema prirodi nije bila ograničena samo na biljke, te je tokom svog bavljenja naukom napisao i nekoliko radova o ribama, vodozemcima, pticama i sisarima. Izučavao je i fosile, stene i
minerale. Beogradsku botaničku baštu osnovao je 1874. godine. Josif Pančič je umro 1888. godine, usred rada. Predgovor za ,,Botaničku baštu“ završio je samo nekoliko dana pred smrt. Sahranjen je u kovčeg od omorike, a njegovi posmrtni ostaci su 63 godine kasnije preneti u mauzolej na Kopaoniku. Na mauzoleju je isklesana sledeća poruka: ,,Da 10 čovečijih godina života živim ne bih mogao potpuno obraditi onu biljčicu koju sam počeo da obrađujem, biljčicu koja se zove botanika. Na vama ostaje da sledeći mom primeru tu biljčicu, naročito njene grane obrađujete.
kontaktiraj nas
kako postati naš član?
Ukoliko nam se želite pridružiti, po svoju člansku kartu možete doći u prostorije Društva na Departmanu za biologiju i ekologiju Prirodno-matematičkog fakulteta u Novom Sadu. Iznos godišnje članarine je 300 RSD.
